Πολύ φοβάμαι ότι όταν πλέον θά έρθει αυτή ή ώρα, ή ώρα πού θά.....μιλήσει ό λαός, δέν θά έχει πολλά νά πεί. Πολύ φοβάμαι ότι όταν θά ....αποκατασταθεί η Δημοκρατία, θά είναι τόσο βαθειά πληγωμένη καί απογοητευμένη πού δέν θά μπορεί πολλά νά κάνει. Πολύ φοβάμαι ότι όταν αλλάξει ή....πολιτική κατάσταση στή χώρα ή αριστερά θά είναι τόσο πολύ αργοπορημένη, πού πλέον ''τό τραίνο, θά έχει φύγει πολύ μπροστά''

Γιά νά μήν κοροιδευόμαστε.
Ηρωικός ό αγώνας τών καθαριστριών καί συμβολικός.
Η ''υποτιθέμενη τελευταία κοινωνική τάξη'' αποδεικνύει ότι οί βαθμίδες στή κοινωνική ιεραρχία δέν χαρίζονται αλλά κερδίζονται καί τή δεδομένη χρονική περίοδο οί καθαρίστριες δίνουν μαθήματα αγωνιστικότητας, αξιοπρέπειας, περηφάνειας καί θάρρους κατακτώντας δικαιωματικά τή κορυφή στήν ''άτυπη μάχη'' τής διεκδίκησης τού δικαιώματος στή ζωή καί τήν ελπίδα.
Ομως αυτό αρκεί;
Φυσικά καί όχι.
Οπως καί οί υπόλοιπες εργατικές τάξεις, έτσι καί οί καθαρίστριες βαδίζουν περήφανα τόν ''μοναχικό τους δρόμο'', έναν δρόμο πού οδηγεί μέ μαθηματική ακρίβεια στήν.....ήττα.
Καί εδώ τό παιχνίδι αρχίζει καί ...βαραίνει.
Πλέον θά πρέπει νά λέγονται τά πράγματα μέ τό όνομά τους.
Οπως όλοι οί κοινωνικοί αγώνες τής τελευταίας τετραετίας έτσι καί ό αγώνας τών καθαριστριών, είναι αποδεδειγμένα καταδικασμένοι νά....αποτύχουν, εφόσον διανύουμε ένα καθεστώς ολοκληρωτισμού, κατοχής, ''υπογεγραμένου ξεπουλήματος'' τής δημόσιας περιουσίας, τής χώρας καί τού λαού, πού ''έντεχνα αφαιρεί'' από......τιμαλφή μέχρι αξίες, αφού πλέον αναζητούνται έστω καί έννοιες όπως Ελευθερία, Δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, Εθνικη Ανεξαρτησία, δικαίωμα στή ζωή.
Τό ακόμα μεγαλύτερο δράμα όμως τής υπόθεσης, είναι ότι όλα αυτά τά οποία είναι όχι απλά αποδεδειγμένα καί θά είναι τό λιγότερο αστείο άν κάποιος προσπαθήσει νά τά αμφισβητήσει, αλλα τά ζούμε στό πετσί μας μέ τό πλέον οδυνηρό τρόπο, ό πολιτικός κόσμος τής χώρας ΟΛΟΣ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΥΘΥΝΕΣ, τά προσπερνάει καί τά αφήνει νά εκτυλίσσονται μέ μιά ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΜΕΛΕΙΑ πού προσωπικά μέ προβληματίζει καί μέ μπερδεύει.
Γιατί πώς είναι δυνατόν νά δεχτώ ότι δέν υπάρχει τρόπος νά ανακοπεί αυτή ή κατρακύλα, ή λαίλαπα πού ισοπεδώνει τά πάντα στό πέρασμά της, πώς είναι δυνατόν νά βγαίνουν καθημερινά αποτελέσματα ισολογισμών καί δημοσιονομικών προσαρμογών, από ''πράξεις ανάμιξης αριθμών μέ ανθρώπινες ζωές'' καί όλοι, ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΤΑΞΗ.
Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη νά καταγγελθεί μέ τόν πιό απόλυτο τρόπο αυτή ή βάρβαρη πολιτική μιάς εγκληματικής συμμορίας πού εκτελεί εντολές αφανισμού τής κοινωνίας καταπατώντας κάθε έννοια δικαίου καί ή χώρα νά οδηγηθεί ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ.
Αν αυτό δέν γίνει άμεσα,χωρίς χρονοτριβες, μέ απόλυτη συνειδηση τής κατάστασης πού επικρατεί στό τόπο...................................
Πολύ φοβάμαι ότι όταν πλέον θά έρθει αυτή ή ώρα, ή ώρα πού θά.....μιλήσει ό λαός, δέν θά έχει πολλά νά πεί.
Πολύ φοβάμαι ότι όταν θά ....αποκατασταθεί η Δημοκρατία, θά είναι τόσο βαθειά πληγωμένη καί απογοητευμένη πού δέν θά μπορεί πολλά νά κάνει.
Πολύ φοβάμαι ότι όταν αλλάξει ή....πολιτική κατάσταση στή χώρα ή αριστερά θά είναι τόσο πολύ αργοπορημένη, πού πλέον ''τό τραίνο, θά έχει φύγει πολύ μπροστά''