Γιατί τούς.....εχθρούς τούς ξέρουμε, τούς συμμάχους δέν βλέπουμε.

Στίς διαβουλεύσεις πού κάναμε τήν περασμένη Παρασκευή στά διόδια Ελευσίνας μέ τό διοικητή τών μπάτσων, τού ζητήσαμε νά πάρει θέση απέναντι στό ξεπούλημα τής χώρας τή προστασία τής διαπλοκής (μεγαλοεργολάβους) σέ βάρος τών πολιτών, νά αδιαφορήσει γιά τίς εντολές πού τού έδωσαν καί νά πάρει προσωπική ευθύνη καί θέση δίνοντάς μας τό συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά μας στή διαμαρτυρία καί τή διεκδίκηση.
Δέχτηκε.
Γιά ένα τέταρτο.
Μετά πήραν φωτιά οί ασύρματοι καί γιά πρώτη φορά ''λυπήθηκα'' μπάτσο.
Έτρεχε αλαφιασμένος καί στή κυριολεξία μάς παρακάλαγε λέγοντας.
Σάς παρακαλώ, ''λήξτε το'' θά χάσω τή δουλειά μου, μέ βλέπουν από τό κέντρο επιχειρήσεων, μού έδωσαν εντολή γιά συλλήψεις.....βοηθήστε με.
Η συνέχεια είναι γνωστή.
Εδω μπαίνει τό θέμα τής μαζικής διεκδίκησης.
Γιατί άλλο πράμα νά διεκδικούν 20 άτομα καί εντελώς διαφορετικό 200, 500, 1000, 2000.
Αυτά γιά νά μήν μάς φταίνε πάντα οί.....εχθροί.
Γιατί τούς.....εχθρούς τούς ξέρουμε, τούς συμμάχους δέν βλέπουμε.