Αν θέλουμε νά μιλάμε μέ όρους ρεαλιστικούς καί νά αναζητάμε όχι τό ''αναγκαστικά εφικτό'', αλλά τό ιδεατό καί τό ιδεώδες, θά πρέπει πλέον όχι απλά νά ''σπάσουν αυγά'',αλλά νά τσακίσουν κόκκαλα νά λυγίσουν σίδερα, νά ξεπεραστούν όρια καί νά ενεργοποιηθούν συνειδήσεις.

Αν κάποια στιγμή θελήσουμε νά μιλήσουμε γιά ανατροπή, αυτό θά πρέπει νά γίνει μέ αγώνα δίχως αύριο καί άνευ όρων.
Ευκαιρίες ανατροπής παρουσιάστηκαν πολλές απλά κανένας κλάδος δέν πίστεψε πραγματικά ότι θά μπορούσε ''νά πιστωθεί'' κάτι τέτοιο, αφού επί τής ουσίας όλοι ''δείλιασαν'' μπροστά στό φάσμα τής επιστράτευσης, τής απόλυσης, τής αβεβαιότητας γιά τό μέλλον, λές καί μέ τήν αναδίπλωση καί τήν υποχώρηση καί τήν ένδειξη υποταγής, έβαλαν θεμέλια γιά ένα καλύτερο αύριο.
Αν θέλουμε νά μιλάμε μέ όρους ρεαλιστικούς καί νά αναζητάμε όχι τό ''αναγκαστικά εφικτό'', αλλά τό ιδεατό καί τό ιδεώδες, θά πρέπει πλέον όχι απλά νά ''σπάσουν αυγά'',αλλά νά τσακίσουν κόκκαλα νά λυγίσουν σίδερα, νά ξεπεραστούν όρια καί νά ενεργοποιηθούν συνειδήσεις.
Οί αγώνες γιά ανατροπή ολοκληρωτικών καθεστώτων καί κατοχικών κυβερνήσεων δοσίλογων καί υποτακτικών, δέν σταματάνε μέ εκφοβισμούς, ούτε μέ φύλλα επιτάξεων, ούτε μέ τίς απειλές απολύσεων καί φυσικά δέν έχουν χρονοδιάγραμμα καί οργανόγραμμα.
Οσο ή συνταγή παραμένει ή ίδια, θά παραμένουμε υποτελείς, υποταγμένοι, φοβισμένοι, διασπασμένοι καί μόνιμα χαμένοι καί σκλαβωμένοι.
Αυτή ή ευκαιρία (ΔΕΗ) είναι ή ιδανικότερη λόγω τών ιδιαιτεροτήτων πού έχει (ή μεγαλύτερη καί ή πιό στρατηγικής σημασίας επιχείρηση τού τόπου) είναι ίσως ή τελευταία ευκαιρία πού έχουμε νά ανατραπεί αυτή ή βάρβαρη καί απάνθρωπη οργανωμένη εγκληματική συμμορία πού λιμαίνεται τή χώρα καί τό λαό.
Στό χέρι μας είναι νά μήν περάσει ανεκμετάλλευτη, αρκεί οί εργαζόμενοι στή ΔΕΗ ''νά μάς περάσουν τό μήνυμα'' ότι ή τρομοκρατία καί οί εκβιασμοί δέν θά περάσουν.