ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 2 ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΕΝΦΙΑ ΕΝΔΙΚΟΦΑΝΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΤΟΥ ΑΡ. 63 ΤΟΥ Ν. 4174/2013

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 2 ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΕΝΦΙΑ

ΕΝΔΙΚΟΦΑΝΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΤΟΥ ΑΡ. 63 ΤΟΥ Ν. 4174/2013

Του ______________ (όνομα) _____________ (επώνυμο) του _______________ (πατρώνυμο), κατοίκου __________________________________________ (διεύθυνση), με Α.Φ.Μ.

ΚΑΤΑ

της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου ΕΝΦΙΑ που εκδόθηκε επί της δήλωσης φόρου ΕΝΦΙΑ 2014 με στοιχεία ________________ (αριθμό δήλωσης, ειδοποίησης και αριθμό χρηματικού καταλόγου)

Του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ______________________
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ
Του από 31.7.2014 εκκαθαριστικού σημειώματος ενιαίου φόρου ακινήτου (ΕΝΦΙΑ) οικονομικού έτους 2014 της ΔΟΥ …………

****************
Με την παρούσα μου ζητώ την επανεξέταση του από 31.7.2014 εκκαθαριστικού σημειώματος Ενιαίου Φόρου Ακινήτου (ΕΝΦΙΑ) οικονομικού έτους 2014 που εξέδωσε η αρμόδια ΔΟΥ …………………. για τους εξής λόγους:
Ι. Σύμφωνα με το άρθρο 41 Ν. 1249/1982 (στο οποίο παραπέμπει το άρθρο 4 Ν. 4223/13) οι φορολογικές αξίες των ακινήτων αναπροσαρμόζονται το βραδύτερο ανά διετία με αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών. Ο σκοπός του νόμου είναι οι αξίες που αποτελούν την βάση φορολόγησης να συμβαδίζουν προς τις αγοραίες. Επομένως, η πάροδος απράκτου της διετίας χωρίς αναπροσαρμογή των τιμών, συνιστά παράνομη παράλειψη έκδοσης κανονιστικής πράξης εκ μέρους της Διοίκησης. Την παράνομη αυτή παράλειψη του Υπουργού δεν μπορεί να αναπληρώσει ούτε η φορολογική διοίκηση ούτε τα Διοικητικά Δικαστήρια, κρίνοντας κατά περίπτωση για την αξία ενός εκάστου ακινήτου, ύστερα από προσφυγή του φορολογουμένου.

Επειδή, κατά την κοινή αντίληψη, οι αγοραίες αξίες των ακινήτων, έχουν λόγω της επί τέσσερα συνεχή έτη οικονομικής κρίσης και της παντελούς έλλειψης αγοραστικού ενδιαφέροντος, καταβαραθρωθεί, είναι πολύ κατώτερες των αντικειμενικών αξιών που ισχύουν από το 2007 – τελευταίο έτος γενικής αναπροσαρμογής τους (ΥΑ 106/07, ΥΑ 102/07, ΠΟΛ 1036/07, ΠΟΛ 1035/07, ΠΟΛ 1034/07, ΑΠΟΦ 100/06, ΠΟΛ 1158/05), επομένως, η χρήση των αξιών αυτών (που αφορούν και στα ακίνητά μου) προς υπολογισμό του ΕΝΦΙΑ είναι μη νόμιμη και αντίκειται στις αρχές της χρηστής διοίκησης. Με τον τρόπο αυτό η Διοίκηση για καθαρά ταμειακούς και εισπρακτικούς λόγους, που δεν ταυτίζονται αναγκαία προς το δημόσιο συμφέρον, βλάπτει εκουσίως τα έννομα συμφέροντα του φορολογουμένου.
Συνεπώς ο καταλογισθείς σε βάρος μου ΕΝΦΙΑ είναι μη νόμιμος διότι στηρίζεται σε μη νόμιμες φορολογικές αξίες ακινήτων.

Επειδή επομένως σε σχέση με τα εντός αντικειμενικού προσδιορισμού ακίνητά μου με στοιχεία ……………………………………………. ο προσδιορισμός της φορολογητέας αξίας αυτών, όπως στο προσβαλλόμενο σημείωμα, δεν είναι νόμιμος, αντίκειται στα άρθρα 4 και 78 του Συντάγματος, αντιβαίνοντας προς τις αρχές αναλογικής ισότητας συνεισφοράς στα δημόσια βάρη και της δίκαιης φορολόγησης με βάση το ίδιο το αντικείμενο της φορολογίας και είναι ανεφάρμοστος, πλέον του ότι ο προκύπτον κατά τον τρόπο αυτό φόρος συνιστά υπέρμετρη επιβάρυνση της ιδιοκτησίας κατά παράβαση του άρθρου 17 του Συντάγματος και του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου στης ΕΣΔΑ

ΙΙ. Ο Ν. 4223/13 θεσπίζοντας τον ΕΝΦΙΑ ως φόρο κατοχής ακίνητης περιουσίας απέβλεψε στον καθορισμό της πραγματικής αγοραίας αξίας των ακινήτων ως βάση επιβολής του φόρου. Προς τούτο, παρέπεμψε, στις τιμές ζώνης όπως προσδιορίζονται από την σχετική νομοθεσία (βλ. αρθρ. 4Α1α’ του Ν. 4223/13 που παραπέμπει στο άρθρο 41 Ν. 1249/82) και στις κατ’ εξουσιοδότηση του εκδιδόμενες αποφάσεις από τον Υπουργό Οικονομικών. Κατά την έννοια, επομένως, του νόμου θα έπρεπε να ρυθμίζεται ιδιαιτέρως, με την πρόβλεψη μηδενικού συντελεστή, και, κατ’ ακολουθίαν, εξαίρεσης από το φόρο, η περίπτωση εκείνη κατά την οποία οι περιστάσεις, έχουν ουσιαστικά καταστήσει αδύνατη για τον ιδιοκτήτη του την κατά τον προορισμό του ακινήτου χρήση και εκμετάλλευση του. Γιατί, η υπαγωγή ενός τέτοιου ακινήτου σε φόρο ακίνητης περιουσίας, αφ’ ενός μεν συνιστά υπέρμετρη επιβάρυνση της ιδιοκτησίας, κατά παράβαση του άρθρου 17 του Συντάγματος και του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, αφ’ ετέρου δε είναι σε αντίθεση με το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος, αφού, υπό τις συνθήκες αυτές, η κυριότητα του ακινήτου, ως αντικείμενο του φόρου, δεν θα αποτελεί, για τον ιδιοκτήτη, ένδειξη αντίστοιχης φοροδοτικής ικανότητας, με αποτέλεσμα να μην διασφαλίζεται η φορολόγηση κάθε πολίτη ανάλογα με τις δυνάμεις του. Τέτοια όμως ρύθμιση, πρόβλεψη δηλ. μηδενικού συντελεστή για την τελευταία αυτή περίπτωση των απροσόδων (λόγω της κρίσης) ακινήτων, δεν περιέχεται στον νόμο, ο οποίος είναι κατά τούτο αντισυνταγματικός, αντίθετος προς την ΕΣΔΑ, και επομένως ανεφάρμοστος.

Επειδή όλα τα ακίνητά μου (πλην ……………………………………….) παραμένουν ανεκμετάλλευτα συνεπεία της σοβαρής οικονομικής κρίσης και δεν μου αποφέρουν κανένα εισόδημα. Πρέπει συνεπώς να απαλλαγώ όλων των φόρων (κύριου και συμπληρωματικού) που αφορά στα ανεκμετάλλευτα ακίνητά μου.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΖΗΤΩ
Την επανεξέταση του προσβαλλομένου εκκαθαριστικού και την απαλλαγή μου από κάθε φόρο.
Αθήνα, ……………………………….. 2014
….. Προσφεύγ………

ΟΔΗΓΙΕΣ:
Η Ενδικοφανής προσφυγή πρέπει να υποβληθεί εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση του εκκαθαριστικού σημειώματος, δηλαδή για τα εκκαθαριστικά που φέρουν ημερομηνία έκδοσης 31/7/2014 (ο Αύγουστος δεν μετράει) μέχρι 30/09/2014, για τα διορθωμένα εκκαθαριστικά ένα μήνα μετά την νέα έκδοση τους. Την προσφυγή αυτή μπορεί ο φορολογούμενος να την υπογράψει μόνος του.
Ο φορολογούμενος θα πρέπει να συγκεντρώσει όλα τα στοιχεία και τα δικαιολογητικά δαπανών που αποδεικνύουν την δεινή οικονομική του κατάσταση (λογαριασμοί ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, δαπάνες θέρμανσης, νοσήλια) καθώς και μια εκτίμηση δαπάνης για τα τρόφιμα και να τα ψηφιοποιήσει εγγράφοντας τα σε CD ή δίσκο, καθώς η κατάθεση της προσφυγής και των δικαιολογητικών γίνεται υποχρεωτικά σε ψηφιακή μορφή.
Παρά την άσκηση της ενδικοφανούς προσφυγής, βεβαιώνεται άμεσα το 100% του φόρου και ο φορολογούμενος θα πρέπει να προκαταβάλει το 50% του βεβαιωμένου αυτού φόρου για να επιτύχει την αναστολή του υπολοίπου. (Είναι πολύ δύσκολο να επιτύχει αναστολή πληρωμής για όλο το ποσό και απαιτείται, να αποδείξει πλήρη οικονομική αδυναμία και να ασκήσει με άλλο δικόγραφο και ειδική διαδικασία αίτηση αναστολής.)
Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών αποφασίζει εντός 60 ημερών και αν απορρίψει ρητά την ενδικοφανή προσφυγή ή δεν αποφασίσει εντός της προθεσμίας αυτής, η προσφυγή θεωρείται σιωπηρώς απορριφθείσα και μόνον τότε ο φορολογούμενος δικαιούται να προσφύγει στα αρμόδια δικαστήρια (και όχι απ΄ευθείας στο Συμβούλιο της Επικρατείας), εντός 30 ημερών από την απορριπτική απόφαση της Επιτροπής ή τη λήξη της παραπάνω προθεσμίας, σύμφωνα με την παρ. 2β του άρθρου 66 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.
Αρμόδια δικαστήρια για την κατάθεση της προσφυγής αυτής (μετά την απόρριψη) είναι τα κατά τόπους Διοικητικά Πρωτοδικεία . Όταν η υπόθεση συζητηθεί και εκδοθεί απόφαση, ο ηττηθείς διάδικος έχει δικαίωμα να ασκήσει έφεση και όποιος ηττηθεί και στο Εφετείο, τότε μπορεί υπό προϋποθέσεις να ασκήσει αναίρεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Αν υπάρξουν πολλές παρόμοιες προσφυγές στα Πρωτοδικεία, το Συμβούλιο της Επικρατείας μπορεί να επιλέξει ορισμένες από αυτές και να προχωρήσει σε διενέργεια «πιλοτικής δίκης» όπως είχε συμβεί και με το ΕΕΤΗΔΕ. Στη διαδικασία αυτή ενώπιον του ΣτΕ έχει δικαίωμα να ασκήσει παρέμβαση οποιοσδήποτε έχει ήδη μεμονωμένα προσφύγει στα Διοικητικά Πρωτοδικεία.