«Αγάπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις!!!»
Όλοι γνωρίζουμε (ελπίζω όχι από προσωπική εμπειρία!) την κλασική φράση του/της συζύγου προς το απατημένο «έτερον ήμισυ» όταν την/τον «πιάνει στα πράσα». Κάθε προσπάθεια για δικαιολογίες είναι βέβαια εν προκειμένω εκτός από κωμική, και ανώφελη.Σε αυτή την μάταια μεν, μεθοδευμένη δε, προσπάθεια αντιστροφής της πραγματικότητας και υποτίμησης της λογικής μας (που θα μπορούσε να έχει και κωμική υπόσταση αν δεν σχετίζονταν με την τύχη ενός ολόκληρου λαού) έχει επιδοθεί με μανία η μνημονιακή συγκυβέρνηση και τα «παπαγαλάκια» της, χρησιμοποιώντας μάλιστα ως κεντρικό σύνθημα την (δήθεν) «αλήθεια», σε μια τεράστια εκστρατεία αθλιότητας και ψέματος.
Οι αμαρτωλοί και αδίστακτοι πρωταγωνιστές της σήψης, της ασυδοσίας και της παρακμής, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, που βούλιαξαν τη χώρα στην καταστροφή και μαζί της μια ολόκληρη κοινωνία στην απελπισία και την ταπείνωση, που έχουν υποθάλψει τη διαφθορά, τη διαπλοκή και την κλεπτοκρατία, που έχουν μετατρέψει την ενημέρωση σε προπαγάνδα φόβου και τη δημοκρατία σε βιομηχανία τροπολογιών και πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, που έχουν ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία και παραδώσει την εθνική κυριαρχία σε δανειστές και Τρόικα, προσπαθούν έντεχνα να μας πείσουν (για ακόμα μια φορά!), ότι από εδώ και μπρος όλα τάχα θα πάνε καλά αν συνεχίσουμε να τους εμπιστευόμαστε.
Δεν πρόκειται να αναλωθούμε στο παρόν άρθρο σε απαρίθμηση των κυριολεκτικά οδυνηρών «επιτευγμάτων» τους, γιατί λίγο έως πολύ όλοι τα γνωρίζουμε και τα έχουμε βιώσει στο πετσί μας. Θα προσπαθήσουμε όμως να αναφέρουμε μερικά από αυτά που ίσως δεν ξέρουν ή που ναι μεν φαντάζονται αλλά δεν θέλουν κάποιοι από τους συμπολίτες μας να πιστέψουν, διακατεχόμενοι ακόμη από αυτό που καλείται στην επιστήμη της ψυχολογίας ως «το Σύνδρομο της Στοκχόλμης». Όπου δηλαδή το θύμα αρνείται την πραγματικότητα όπως εξελίσσεται με το ίδιο σε κίνδυνο, και αρχίζει να πιστεύει πως κάθε προσπάθεια σωτηρίας του από άλλους θα είναι βλαπτική. Θεωρεί δηλαδή ότι κινδυνεύει όχι από τον θύτη, αλλά από αυτούς που θα προσπαθήσουν να τον σώσουν, αποδεχόμενο εντέλει τον θύτη του ως αυτόν που θέλει το καλό του.
Η πραγματικότητα όμως είναι εδώ, μπροστά στα μάτια μας. Και είναι τόσο προφανής όσο και αδυσώπητη. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση των δύο πάλαι ποτέ ορκισμένων εχθρών, έχει -εκτός των άλλων- συμφωνήσει ήδη και αποδεχθεί νέα μέτρα ακόμα πιο σκληρής λιτότητας. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν δεσμευθεί απέναντι στους δανειστές για νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, για αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ στα φάρμακα, στα τρόφιμα, στους λογαριασμούς του νερού και του ρεύματος, για κατάργηση του ΕΚΑΣ σε χαμηλοσυνταξιούχους, για άρση της προστασίας (από 1/1/2015!) των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.
Από την άλλη μεριά, η επερχόμενη αριστερή διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευθεί, όχι απέναντι στην Τρόικα και στους δανειστές αλλά απέναντι στους πολίτες, για τη λήψη άμεσων και συγκεκριμένων μέτρων (απολύτως κοστολογημένων) για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, τη στήριξη των αδυνάμων, την επανεκκίνηση της οικονομίας, την ανάκτηση της εργασίας, τις μεταρρυθμίσεις για τον θεσμικό και δημοκρατικό μετασχηματισμό της δημόσιας διοίκησης και του κράτους.
Η Ελλάδα και η Ευρώπη δεν κινδυνεύουν από τη μεγάλη προοδευτική αλλαγή που θα συντελεστεί στη χώρα μας στις 26 Γενάρη αλλά από τον παραλογισμό του νεοφιλελευθερισμού και των συνεπειών του. Ακόμα κι ο διεθνής και ευρωπαϊκός τύπος καθώς και ευρωπαίοι αξιωματούχοι ερμηνεύουν τις διαφαινόμενες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα ως το μήνυμα για τον αναγκαίο τερματισμό των πολιτικών λιτότητας που εφαρμόστηκαν στην Ευρώπη, αναγνωρίζοντας, και ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και παράλληλα ότι το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ρεαλιστικό και δίκαιο. Κι ας το κρύβουν αυτό με επιμέλεια τα εδώ Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Γιατί όμως η απελθούσα συγκυβέρνηση παλεύει τόσο λυσσαλέα να κρατηθεί στην εξουσία παρόλο που είναι φανερό ότι, αν μη τι άλλο!, απέτυχε να μας σώσει; -Μήπως γιατί με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το «πάρτι» μεταξύ πολιτικού κατεστημένου, οικονομικής ολιγαρχίας και τραπεζών θα τελειώσει; -Μήπως γιατί με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα αρθούν οι ασυλίες που με νόμο δόθηκαν από τους ίδιους για να αμνηστεύουν τους εαυτούς τους και θα οδηγηθούν πλέον στη δικαιοσύνη όλοι όσοι ζημίωσαν, και μάλιστα εν γνώσει τους, το ελληνικό δημόσιο;
Και γιατί άραγε τα εγχώρια ΜΜΕ στην καλύτερη περίπτωση μένουν άφωνα, αν δεν βρίσκονται σε πλήρη ταύτιση με την κυβερνητική προπαγάνδα; -Μήπως γιατί σύμφωνα με τις εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ θα διαμορφωθούν αυστηρά πλαίσια ελέγχου της προέλευσης των οικονομικών τους; -Μήπως γιατί με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα προκηρυχθεί διαφανής διαγωνισμός από μηδενική βάση για τις άδειες λειτουργίας τους;
Όμως, ότι κι αν κάνουν στην απέλπιδα προσπάθειά τους να διασωθούν και να παραμείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία, όσο φόβο κι αν σπείρουν, όσα ψευτοδιλήμματα και εάν εφεύρουν, όσα φαντάσματα του παρελθόντος και αν ανασύρουν, δεν μπορούν πια να αποτρέψουν το καινούργιο που έρχεται, όχι για να «διαχειριστεί», αλλά για να «συγκρουστεί» με το σάπιο καθεστώς που οδήγησε τη χώρα μας στο χείλος του γκρεμού.
Ήρθε η ώρα της αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης παντού.
Το μέλλον ήδη ξεκίνησε. Και σε αυτό το μέλλον πρέπει να γίνουμε όλοι μας συμμέτοχοι.
Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της Οργάνωσης Μελών ΣΥΡΙΖΑ Μεγάρων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου