Τρίτη 15 Μαρτίου 2016

Το ρεσιτάλ ανθρωπισμού που επιδίδεται σύσσωμη η Ελληνική κοινωνία, μια κοινωνία που ''έβαλε στην αναμονή'' τα χιλιάδες προβλήματα που την ταλανίζουν προκειμένου να ''συμπρωταγωνιστήσει στο κορυφαίο σύγχρονο έπος'', δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για κανέναν, ούτε μπορεί να σημαίνει ότι ''δεν τρέχει τίποτα'' και πλέον προχωράμε όλοι μαζί χέρι χέρι αποδεχόμενοι τα συνειδητά εγκλήματα που διαπράττονται.

Αναμφισβήτητα το προσφυγικό είναι το θέμα που δίκαια σήμερα κυριαρχεί όχι μόνο στην επικαιρότητα αλλά και στη καρδιά το μυαλό και τη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας (πλην ολίγων ανεγκέφαλων ανθρωποειδών) των πολιτών αυτού του ''ευλογημένου τόπου''.

Ενα θέμα που ξεπερνάει κάθε φράγμα τόσο πολιτικό, όσο και κοινωνικό και ουσιαστικά έχει σημάνει την άτυπη σύμπραξη όλων των κοινωνικών και πολιτικών ομάδων προκειμένου να κλείσει πληγές και να βρεθούν λύσεις.

Πως θα μπορούσε κάποιος να μην λυγίσει, να μην πονέσει, να μη δακρύσει και να μην υποκλιθεί τόσο στο δράμα, όσο και στο μεγαλείο δύναμης και ψυχής εκατομμυρίων ξεριζωμένων προσφύγων αλλά και μεταναστών που αναζητούν άλλοι μια καλύτερη ζωή και άλλοι να προστατέψουν την ίδια τη ζωή τους.

Οι εικόνες που ξεδιπλώνονται καθημερινά γύρω μας, αναδίδουν άρωμα πραγματικής μαγείας, αναδεικνύοντας το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης σε όλες του τις εκφάνσεις.

Τρόμος, φρίκη, αίμα, φόβος, διωγμός, ξερριζωμός, κακουχίες, πόνος, δάκρυα, αίμα, πνιγμοί, δυστυχία, εξαθλίωση, η μια όψη.
Και απο την άλλη....
Συμπόνοια, ανθρωπισμός, αγκάλιασμα, προστασία, αλληλεγγύη, Ελπίδα.
Ρεσιτάλ ανθρωπισμού για πολλούς.
Ενα κονσέρτο για όλη την υφήλιο.
Μια ανεπανάληπτη ωδή στο μεγαλείο της ψυχής.

Ενα ''κολάζ εικόνων και καταστάσεων, άσμα στο μεγαλείο της ανθρώπινης υπόστασης'', που δίκαια παίρνει το όσκαρ ανθρωπιάς και αποτελεί πλέον το βασικό και κορυφαίο μάθημα που θα διδάσκεται στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου και η εμπέδωσή του θα αποτελεί το κριτήριο προκειμένου να αποκτηθεί οποιοδήποτε πτυχίο απο δω και μπρός.
Μαγεία και δέος.
Υπόκλιση και σεβασμός.

Αυτό φυσικά σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να σηματοδοτεί την ''αθώωση'' όλων των κυβερνήσεων με αποκορύφωμα τη σημερινή που τα νομιμοποίησε και τα μονιμοποίησε ΟΛΑ, για τα εγκλήματα που διέπραξαν και εξακολουθούν με αμείωτους και αυξανόμενους ρυθμούς να διαπράττουν σε βάρος του κοινωνικού και παραγωγικού ιστού, σε βάρος της χώρας , εγκλήματα που οδήγησαν στη διάλυση της κοινωνίας, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και φυσικά, την απώλεια της Εθνικής κυριαρχίας και Ανεξαρτησίας.

Το ρεσιτάλ ανθρωπισμού που επιδίδεται σύσσωμη η Ελληνική κοινωνία, μια κοινωνία που ''έβαλε στην αναμονή'' τα χιλιάδες προβλήματα που την ταλανίζουν προκειμένου να ''συμπρωταγωνιστήσει στο κορυφαίο σύγχρονο έπος'', δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για κανέναν, ούτε μπορεί να σημαίνει ότι ''δεν τρέχει τίποτα'' και πλέον προχωράμε όλοι μαζί χέρι χέρι αποδεχόμενοι τα συνειδητά εγκλήματα που διαπράττονται.

Αντίθετα, έχουν γνώση οι φύλακες.
Είναι ξεκάθαρο, ότι ακόμη και αυτή η ''παγκόσμιας εμβέλειας ανθρωπιστική κρίση'' δεν είναι ικανή να φρενάρει τις προθέσεις και τα κακόβουλα για τη χώρα και το λαό σχέδια τόσο αυτών που τα εκπονούν, όσο και όσων τα εφαρμόζουν, τα εκτελούν και τα υλοποιούν με απίστευτη ευκολία και απύθμενο θράσος.

Το βλέπουμε καθημερινά.
Σε όλες τις διαστάσεις και τις εκφάνσεις της σκληρής πραγματικότητας που βιώνουμε.

Ούτε μια ικμάδα φιλότιμου και μετάνοιας για όλα όσα διαδραματίζονται επί χρόνια στο τόπο και έχουν οδηγήσει στην απόλυτη εξαθλίωση και την οριστική διάλυση.

Ακόμη και το προσφυγικό δράμα αποτελεί αντικείμενο συγκάλυψης των όσων εφαρμόζονται, σε βαθμό που αν βρείς χρόνο να σκεφτείς μέσα στα χιλιάδες προβλήματα της καθημερινότητας, πραγματικά θα σου φανεί απίστευτη η κυνικότητα και η ευκολία προσαρμογής ειδικά της σημερινής κυβέρνησης που δείχνει σαν να ήταν έτοιμη απο καιρό.
Και φαίνεται ότι ήταν.

Συνοψίζοντας.
Ζούμε μεγαλειώδεις στιγμές.
Ισως τη ''μεγαλύτερη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας'' .
Αυτό, μας παραπέμπει σε δυο πράγματα.
Το ένα είναι να ''απορροφήσουμε να γευτούμε και να διδαχτούμε'' το μεγαλείο που έχουμε τη τιμή και την ευκαιρία να ζήσουμε, παίρνοντας εφόδια για το μέλλον.

Το άλλο, είναι να φανούμε αντάξιοι της τιμής που μας γίνεται να είμαστε εμείς οι μάρτυρες και λήπτες αυτού του δώρου, παίρνοντας μαθήματα απο τα παθήματα τόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος, διορθώνοντας το παρόν, προστατεύοντας το μέλλον κάνοντας πράξη όλα όσα βγαίνουν αβίαστα σαν συμπέρασμα απο όσα ζούμε.
Αλληλεγγύη, Ανυπακοή, Ανατροπή.
Ολοι μαζί μια αγκαλιά.
Η αυτοί η εμείς.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τελικά οι ''θεωρίες συνομωσίας'' δεν δείχνουν να είναι και τόσο θεωρίες, πόσο μάλλον συνομωσίας.

Ακου ρε φίλε έκπληξη. Βιολογικά εργαστήρια κατασκευής ιών στην Ουκρανία, προφανώς όχι για θεραπευτικούς λόγους και μάλιστα, χρηματοδοτούμε...